จังหวัดปราจีนบุรี

ปราจีนบุรี
ศรีมหาโพธิ์คู่บ้าน ไผ่ตงหวานคู่เมือง ผลไม้ลือเลื่อง เขตเมืองทวารวดี
จังหวัดปราจีนบุรี
จังหวัดปราจีนบุรี เคยเป้นดินแดนที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมีัยทวารวดี และมีการพัฒนาการต่อเนื่องมาจนถึงสมัยลพบุรีประมาณ 800 ปีก่อน ปรากฏหลักฐานเป็นซากเมืองโบราณที่เรียกว่า “เมืองศรีมโหสถ” ที่ตำบลโคกปีบ อำเภอศรีมโหสถ และทางด้านทิศตะวันออกของเมืองศรีมโหสถที่บริเวณบ้านโคกขวาง อำเภอศรีมหาโพธิ ยังมีชุมชนโบราณมีอายุร่วมสใัย เดียวกันกับเมืองศรีมโหสถอีกด้วย บริเวณซากเมืองโบราณเหล่านี้มีซากโบราณสถานซึ่งใช้ประกอบพิธีกรมม ศาสนกิจ และโบราณวัตถุ ได้แก่ พระพุทธรูปเทวรูป เครื่องปั้นดินเผา เครื่องสำริด เครื่องมือเครื่องใช้กระจัดกระจายอยู่ทั่วไป ในสมัยต่อมา ศูนย์กลางความเจริญได้ย้ายมาตั้งริมฝั่งแม่น้ำปราจีนบุรี เช่นปัจจุบัน ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เรียกว่า “เมืองปราจีน” ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้นก็ยังเรียกว่า “เมืองปราจิณ” หรือ “มณฑลปราจิณ” จวบจนในัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 6 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้จัดระเบียบการปกครองแผ่นดินตามแบบต่างประเทศ มณฑลปราจิณ ได้ถูกยุุบคงมีฐานะเป็นเพียงเมืองหนึ่งต่อมาทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัดจึงมีชื่อเรียกใหม่ว่า “จังหวัดปราจีนบุรี”
ตราประจำจังหวัด เป็น รูปต้นศรีมหาโพธิ์ ซึ่งปลูกไว้ที่ตำบลโคกปีบ อำเภอศรีมโหสถ มีความหมายเป็นสัญลักษณ์ในด้านพระพุทธศาสนา ที่เชิดหน้าชูตาที่สุดของจังหวัด สันนิษฐานว่าเป้ฯพันธุ์จากต้นพระศรีมหาโพธิ์พุทธคยา ประเทศอินเดีย ซึ่งเป็ฯต้นโพธิ์ที่พระองค์ทรงประทับบำเพ็ญธรรมจนสำเร็จเป็นพระสัมมาสัมพุทธ เจ้า นำเข้ามาปลูกกว่า 2000 ปี
ดอกไม้ประจำจังหวัด คือ ดอกปีบ สีประจำจังหวัด คือ สีแดงเหลือง